Σάββατο 29 Μαΐου 2010

ΦΟΡΟ(ΛΟΓΙΚΗ) ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ...

Γράφει ο Νίκος Σάνσης
(οικονομολόγος)nisansis@hotmail.com

Την εβδομάδα που μας πέρασε, το Υπουργείο Οικονομικών, και οι συναρμόδιες...
ελεγκτικές ΤΟΥ υπηρεσίες, αποκάλυψαν φορολογική ατασθαλία, αδιανόητη για το... κοινό μυαλό του νόμιμου πολίτη. Υπάλληλοι, του εν λόγω υπουργείου, διαπιστώθηκε, ενώ είχαν την υποχρέωση σαν φυσικοί πολίτες, δεν είχαν καν υποβάλλει τις φορολογικές δηλώσεις τους, για τα τελευταία δύο χρόνια. Αναφέρθηκε από κάποιους ενδεικτικά και αναιδέστατα ότι δεν είχαν ακόμα εκκαθαρισθεί.

Άλλοι πάλι εντοπίστηκαν με ετήσια μεν, εισοδήματα των 50 χιλ. € να έχουν δε, τραπεζικούς λογαριασμούς γεμάτους με εκατ. €. Δηλαδή οι εντεταλμένοι ορκισμένοι ιερείς φύλαξης και υλοποίησης των κρατικών φορολογικών αρχών, απέναντι στον πολίτη, βρέθηκαν υπόλογοι ανατριχιαστικών ανομιών, και από την αυτή καθ εαυτή την μεθόδευση κατάλυσης ηθικών αντιστάσεων, μα το κυριότερο από την αδιαφορία τους για την υπόλοιπη κοινωνία.
Στην ΑΣΟΕΕ, στα χρόνια των σπουδών, ένα από τα οικονομικά μαθήματα που αγάπησα, ήταν το αντίστοιχο της Δημόσιας Οικονομικής. Δηλαδή η καταγραφή και μάθηση των βασικών αρχών και πολιτικών λειτουργίας, ενός υγιούς δημοσιονομικού κρατικού συστήματος. Ο τότε εξαιρετικός καθηγητής, είχε κάνει μεν το μάθημα του εκατόμβη για να το περάσεις. Αλλά όχι άδικα, αφού δεν νοείται νεοσσός στην οικονομική επιστήμη, να μην γνωρίζει τουλάχιστον τα απαραίτητα εργαλεία χειρισμού των δημοσιονομικών της χώρας του. Στο εξαιρετικό αυτό σύγγραμμα είχε τονίσει με bold τις κυριότερες αρχές λειτουργίας των θεσμών. Ακόμα και σήμερα ανασύρω το βιβλίο και φρεσκάρω γνώσεις.
Πολλά τα χρόνια στην εργασία της μισθωτής υπηρεσίας. Ουδέποτε δόθηκε δυνατότητα υπεκφυγής ή απόκρυψης εισοδημάτων. Πάντοτε με λεπτομέρεια σωστός στις φορολογικές υποχρεώσεις - δηλώσεις. Ακριβής σε κάθε φορολογική υπόχρεη διαδικασία, έκτακτη ή τακτική. Δεν διανοήθηκα, όπως και κάθε απλός νομοταγής άνθρωπος, να παρακάμψω τις οικονομικές υποχρεώσεις απέναντι στην πατρίδα μου. Ακόμα και αν η τελευταία δεν ήταν ανάλογα ανταποδοτική απέναντι μου σε παροχές υπηρεσιών και υλικών βοηθημάτων.
Όμως τα τελευταία γεγονότα αυτών των εντεταλμένων ιερέων του Υπουργείου Οικονομικών, των μη φορολογικών δηλώσεων, των πολύχρονων ανεξέλεγκτων τεραστίων ληξιπροθέσμων χρεών, χωρίς διακανονισμό, των αδικαιολογήτων πλουτισμών, από συναλλαγές κάτω από το τραπέζι, έχουν εξαγριώσει τον κοσμάκη. Αυτούς τους απλούς νομοταγείς και μη επιθυμούντες συνειδητά, να εξελιχθούν σε σκιές και παράνομα κινούμενους τη νύχτα και στο ζόφο. Σε εμάς ρε αδερφέ, που πιστεύουμε και θέλουμε αυτά τα ιερά 132 εκατ. τετρ. χλμ. έκτασης του χώματος και της θάλασσας που μας ανήκει να τα βιώνουμε πάντα με αγάπη και σεβασμό, τηρώντας ήθη και θεσμούς.
Έπρεπε να φτάσει το μαχαίρι στο κόκκαλο και μέσω ΔΝΤ και ΕΕ, για να ΑΝΑΓΚΑΣΤΟΥΜΕ να εφαρμόσουμε την υποδειγματική τιμωρία και του αμείλικτου παραδειγματισμού?? Να αναγκαστούμε να ζητηθεί η τιμωρία των επίορκων και ανήθικων ιερέων αλλά και των πολιτικών προϊσταμένων τους αρχιερέων της διαπλοκής, που ψυχολογικά νομίζουν ότι κοροϊδεύουν τον καθένα απλό πολίτη. Που προσβάλλουν παράφορα όλο το σώμα των υπολοίπων αθώων, και υποδειγματικά, εργαζομένων στον ίδιο χώρο. Να δημευθούν λοιπόν περιουσίες που έγιναν με κρυφές αργυρικές συναλλαγές. Να δικαστούν και αν αποδειχτούν ένοχοι, να απολυθούν όσοι παρανόμησαν στις πλάτες αθώων.
Οι φυλακές έχουν χώρους για άτομα που γράφουν στα παλιά παπούτσια, τους πολλούς. Γιατί αυτοί οι λίγοι δεν μπορούν να χαράζουν πολιτική διακυβέρνησης και να εκμαυλίζουν συνειδήσεις ενός λαού με την κάλπικο έλεγχο και τον εξαναγκασμό σε παράνομη συνδιαλλαγή. Ολόκληρη η κοινωνία, οι οικογένειες, τα σχολεία, το κράτος, με το καθαρό κρυστάλλινο σε υγιείς νουθεσίες παράδειγμα τους, πρέπει να σμιλεύσει με ευθύνη πεντακάθαρες ψυχές και μυαλά για να μπορούμε να συνεχίσουμε να ζούμε σαν κράτος, και να βλέπει καθαρά ο ένας στα μάτια τον άλλοι.
Δεν είναι οι λίγοι και οι άνομοι το παράδειγμα.
Είναι οι πολλοί με την πιστή στους θεσμούς και στην αξιοκρατία.
Είμαστε εμείς οι απλοί Έλληνες, που αν μη τι άλλο ακόμα αγαπάμε αυτή την πονεμένη, αλλά πολλές φορές και από πολλά καθάρματα, ταλαιπωρημένη πατρίδα.

View article...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου