Ανοιξε διάπλατα η πόρτα της μονιμοποίησης για χιλιάδες συμβασιούχους που έχουν δικαιωθεί από τα εργατικά (πολιτικά) δικαστήρια, μετά τη χθεσινή δημοσίευση της επίσημης απόφασης της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίνεται ως απολύτως νόμιμη η συνέχιση της απασχόλησής τους και η καταβολή των δεδουλευμένων τους.
Με τη συγκεκριμένη απόφαση που αποτελεί κόλαφο για την κυβέρνηση Παπανδρέου, που..
Με τη συγκεκριμένη απόφαση που αποτελεί κόλαφο για την κυβέρνηση Παπανδρέου, που..
έχει βάλει στο στόχαστρό της τους μη μόνιμους εργαζομένους στο δημόσιο τομέα, δημιουργείται προσωρινό δεδικασμένο και επιβάλλεται στο ελληνικό Δημόσιο και τους φορείς του να συμμορφωθούν προς αυτή.
Σε αντίθετη περίπτωση ο μεν δημόσιος οργανισμός ή υπηρεσία θα τιμωρείται με βαρύ χρηματικό πρόστιμο υπέρ του συμβασιούχου, ο δε διοικητής ή υπηρεσιακός παράγοντας που δεν την εφαρμόζει κινδυνεύει με ποινική δίωξη.
Παράλληλα, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, η ολομέλεια του Ε.Σ. υιοθέτησε πλήρως την πρόταση του γενικού επιτρόπου του οργάνου, Γιώργου Σχοινιωτάκη, σύμφωνα με την οποία η δικαστική μετατροπή της υφιστάμενης εργασιακής σχέσης σε αορίστου χρόνου, δεν αντιβαίνει στο άρθρο 103 παρ. 8 του Συντάγματος, εφόσον αποδεδειγμένα καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Πρόκειται για μια εξέλιξη – ορόσημο που επιτρέπει ν’ ανθίσουν τα χαμόγελα στις τάξεις όλων όσων κινδυνεύουν να δουν την πόρτα της εξόδου από το Δημόσιο, παρά το γεγονός ότι έχουν θετικές δικαστικές αποφάσεις για την παραμονή τους.
Για να φτάσουμε, όμως, σ’ αυτό το σημείο απαιτήθηκε σκληρός δικαστικός αγώνας από τον γνωστό εργατολόγο Χρήστο Νικολουτσόπουλο, που τελικά πέτυχε το ακατόρθωτο: να παραμείνουν στην εργασία τους και να πληρώνονται κανονικά όσοι κέρδισαν ασφαλιστικά μέτρα ή προσωρινές διαταγές.
Κι αυτό γιατί μέχρι σήμερα το κράτος και οι παραφυάδες του αρνούνται να υλοποιήσουν τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης στηριζόμενοι στο ν. 3301/2004 που κρίθηκε με την απόφαση 2347/09 του Αρείου Πάγου ως αντισυνταγματικός!
Ο συγκεκριμένος παρείχε στο ελληνικό Δημόσιο να αποδέχεται κατά προτίμηση τις προσωρινές διαταγές και τα ασφαλιστικά μέτρα, κάτι που προσβάλει καταφανώς το περί δικαίου αίσθημα.
Αλλά και ο σύμβουλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Μιχαήλ Ζυμή, στην εισήγησή του στην ολομέλεια του Σώματος πρότεινε να εγκρίνονται οι δαπάνες για την πληρωμή των συμβασιούχων υποχρεώνοντας τους δημοσίους φορείς να αποδεχθούν την κρίση των πολιτικών δικαστηρίων.
Όπως αναφέρει σ’ αυτή «όταν για την αξίωση του φερόμενου δικαιούχου δαπάνης σε βάρος του Δημοσίου ή ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ το δικαίωμα αυτό στηρίζεται σε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων αρμοδίου δικαστηρίου που εκδόθηκε σε δίκη, δημιουργεί προσωρινό δεδικασμένο παράγουσα εντεύθεν υποχρέωση συμμόρφωσης, το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά το γενόμενο υπ’ αυτού έλεγχο υποχρεούται σε θεώρηση του χρηματικού εντάλματος που εκδίδεται υπέρ του αιτηθέντος».
Αξίζει να σημειωθεί, όπως καταγγέλλει ο κ. Νικολουτσόπουλος, ότι το ΠΑΣΟΚ που ως αντιπολίτευση είχε χαρακτηρίσει το ν. 3301/04 «κατάφωρα αντισυνταγματικό», σαν κυβέρνηση όχι μόνο δεν τον απέσυρε, αλλά έδωσε ρητή εντολή να μην πληρώνονται οι δικαιωμένοι συμβασιούχοι!
Για τον κορυφαίο εργατολόγο «ο χειρότερος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται.
Βρισκόμαστε πλέον μετά την απόφαση αυτή ένα βήμα πιο μπροστά στην ανατροπή της νομολογίας η οποία δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στην αγωνιώδη προσπάθεια των συμβασιούχων κάθε μορφής οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες».
Σύμφωνα με τον κ. Νικολουτσόπουλο «η Δικαιοσύνη αποτελεί το τελευταίο και σημαντικότερο προπύργιο της δημοκρατίας και της διασφάλισης των εργασιακών δικαιωμάτων των συμβασιούχων».
Γεγονός, είναι πάντως, ότι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η Δικαιοσύνη έχει ταχθεί υπέρ των εργαζομένων. Πρόσφατη είναι εξάλλου η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Λετονίας η οποία έκρινε ως αντισυνταγματικές τις νομοθετικές παρεμβάσεις της λετονικής κυβέρνησης που περιόριζε τα εργασιακά δικαιώματα υποκύπτοντας στις απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Ευτυχώς υπάρχει ακόμη ελπίδα…
Σε αντίθετη περίπτωση ο μεν δημόσιος οργανισμός ή υπηρεσία θα τιμωρείται με βαρύ χρηματικό πρόστιμο υπέρ του συμβασιούχου, ο δε διοικητής ή υπηρεσιακός παράγοντας που δεν την εφαρμόζει κινδυνεύει με ποινική δίωξη.
Παράλληλα, κι αυτό είναι πολύ σημαντικό, η ολομέλεια του Ε.Σ. υιοθέτησε πλήρως την πρόταση του γενικού επιτρόπου του οργάνου, Γιώργου Σχοινιωτάκη, σύμφωνα με την οποία η δικαστική μετατροπή της υφιστάμενης εργασιακής σχέσης σε αορίστου χρόνου, δεν αντιβαίνει στο άρθρο 103 παρ. 8 του Συντάγματος, εφόσον αποδεδειγμένα καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Πρόκειται για μια εξέλιξη – ορόσημο που επιτρέπει ν’ ανθίσουν τα χαμόγελα στις τάξεις όλων όσων κινδυνεύουν να δουν την πόρτα της εξόδου από το Δημόσιο, παρά το γεγονός ότι έχουν θετικές δικαστικές αποφάσεις για την παραμονή τους.
Για να φτάσουμε, όμως, σ’ αυτό το σημείο απαιτήθηκε σκληρός δικαστικός αγώνας από τον γνωστό εργατολόγο Χρήστο Νικολουτσόπουλο, που τελικά πέτυχε το ακατόρθωτο: να παραμείνουν στην εργασία τους και να πληρώνονται κανονικά όσοι κέρδισαν ασφαλιστικά μέτρα ή προσωρινές διαταγές.
Κι αυτό γιατί μέχρι σήμερα το κράτος και οι παραφυάδες του αρνούνται να υλοποιήσουν τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης στηριζόμενοι στο ν. 3301/2004 που κρίθηκε με την απόφαση 2347/09 του Αρείου Πάγου ως αντισυνταγματικός!
Ο συγκεκριμένος παρείχε στο ελληνικό Δημόσιο να αποδέχεται κατά προτίμηση τις προσωρινές διαταγές και τα ασφαλιστικά μέτρα, κάτι που προσβάλει καταφανώς το περί δικαίου αίσθημα.
Αλλά και ο σύμβουλος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, Μιχαήλ Ζυμή, στην εισήγησή του στην ολομέλεια του Σώματος πρότεινε να εγκρίνονται οι δαπάνες για την πληρωμή των συμβασιούχων υποχρεώνοντας τους δημοσίους φορείς να αποδεχθούν την κρίση των πολιτικών δικαστηρίων.
Όπως αναφέρει σ’ αυτή «όταν για την αξίωση του φερόμενου δικαιούχου δαπάνης σε βάρος του Δημοσίου ή ΟΤΑ ή ΝΠΔΔ το δικαίωμα αυτό στηρίζεται σε απόφαση ασφαλιστικών μέτρων αρμοδίου δικαστηρίου που εκδόθηκε σε δίκη, δημιουργεί προσωρινό δεδικασμένο παράγουσα εντεύθεν υποχρέωση συμμόρφωσης, το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά το γενόμενο υπ’ αυτού έλεγχο υποχρεούται σε θεώρηση του χρηματικού εντάλματος που εκδίδεται υπέρ του αιτηθέντος».
Αξίζει να σημειωθεί, όπως καταγγέλλει ο κ. Νικολουτσόπουλος, ότι το ΠΑΣΟΚ που ως αντιπολίτευση είχε χαρακτηρίσει το ν. 3301/04 «κατάφωρα αντισυνταγματικό», σαν κυβέρνηση όχι μόνο δεν τον απέσυρε, αλλά έδωσε ρητή εντολή να μην πληρώνονται οι δικαιωμένοι συμβασιούχοι!
Για τον κορυφαίο εργατολόγο «ο χειρότερος αγώνας είναι αυτός που δεν δίνεται.
Βρισκόμαστε πλέον μετά την απόφαση αυτή ένα βήμα πιο μπροστά στην ανατροπή της νομολογίας η οποία δημιούργησε σοβαρά προβλήματα στην αγωνιώδη προσπάθεια των συμβασιούχων κάθε μορφής οι οποίοι καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες».
Σύμφωνα με τον κ. Νικολουτσόπουλο «η Δικαιοσύνη αποτελεί το τελευταίο και σημαντικότερο προπύργιο της δημοκρατίας και της διασφάλισης των εργασιακών δικαιωμάτων των συμβασιούχων».
Γεγονός, είναι πάντως, ότι σε πανευρωπαϊκό επίπεδο η Δικαιοσύνη έχει ταχθεί υπέρ των εργαζομένων. Πρόσφατη είναι εξάλλου η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου της Λετονίας η οποία έκρινε ως αντισυνταγματικές τις νομοθετικές παρεμβάσεις της λετονικής κυβέρνησης που περιόριζε τα εργασιακά δικαιώματα υποκύπτοντας στις απαιτήσεις του ΔΝΤ.
Ευτυχώς υπάρχει ακόμη ελπίδα…
Διαβάστε περισσότερα: http://taxalia.blogspot.com/2010/06/blog-post_5283.html#ixzz0qY2PMZUr
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου